آیاتی از کتاب قرآن کریم

سوره ی ابراهیم

و چرا بر خدا توکل نکنیم و حال آن که ما را  به راه هایمان رهبری کرده است؟و ما بر آزاری که به ما رساندید البته صبر  خواهیم کرد و اهل  توکل باید تنها بر خدا توکل کنند.

سوره ی هود

و نوح کشتی را می ساخت و هربار که اشرافی از قومش بر او می گذشتند مسخره اش می کردند گفت اگر ما را مسخره کنید ما نیز شما را همان گونه که مسخره میکنید مسخره خواهیم کرد.

سوره ی کهف

و او در حالی که ستمکار نفس خویش بود مغرورانه به باغ خود در آمد و گفت: گمان ندارم که این باغ هرگز زوال پذیرد.

سوره ی توبه

و از آنها کسی است که می گوید:مرا اجازه ده که بمانم و در فتنه ام مینداز آگاه باش که آنان در فتنه افتاده اند و بی تردید جهنم بر کافران احاطه دارد.

سوره ی اعراف

پس زلزله آنها را در گرفت و صبحگاهان در خانه های خود در جای مردند.

سوره ی شعراء

و اهل هیچ شهری را هلاک نکردیم مگر اینکه برای آنها هشدار دهندگانی بود.

سوره ی انفال

و اگر بخواهند به تو خیانت کنند البته پیش از این نیز به خدا خیانت کرده اند پس خدا تو را بر آنها تمکن و غلبه داد و خداوند دانای حکیم است.

سوره ی شعراء

پس ریسمان ها و چوب دستی هایشان را انداختند و گفتند:به عزت فرعون که ما حتما پیروزیم.

سوره ی قصص

آیا کسی که وعده نیکو به او داده ایم و او آنرا خواهد دید مانند کسی است که از متاع زندگی دنیا برخوردارش کردیم سپس او روز قیامت از جمله احضار شدگان برای کیفر خواهد بود؟

سوره ی هود

و ای قوم من پیمانه و ترازو را به انصاف تمام دهید و از اجناس مردم نکاهید و در زمین  سر به فساد بر مدارید.